ــ «کودک باید در فضایی سرشار از خوشبختی، محبت و تفاهم بزرگ شود». (از مقدمة
کنوانسیون حقوق کودک)
ــ «تحصیل کودکان، اجباری و رایگان است و دولت‌های عضو باید مقدمات تحصیل
کودکان را فراهم کنند.» (میثاق کودک سازمان ملل متحد)
ــ «كودكان حق دارند كه از كمك و مراقبت مخصوصي بهرهمند شوند. كودكان حق
دارند كه همه از يك نوع حمايت اجتماعي برخوردار شوند.» (از ماده ۲۵ منشور حقوق بشر)
***
«روز جهانی کودک» را با یادآوری رخداد نامگذاری آن گرامی می‌داریم.
هشت سال پس از جنگ دوم جهانی که در آن هزاران کودک معصوم و آرزومند به کام مرگ
کشیده شدند، سازمان ملل متحد برای حمایت از کودکان، سازمان «یونیسف» (
United Nations International Children's Emergency Fund
) را تأسیس کرد. این رویداد در ۸ اکتبر
سال ۱۹۵۳ بود. از آن پس روز ۸ اکتبر «روز
جهانی کودک» برای یادآوری حقوق کودکان و حمایت از آنان نام گرفت.
دنیایی با رنگین‌کمان رؤیاها
کودکان تصوری از دنیای تاریک ــ روشنایی که در آن زندگی و رشد می‌کنند،
ندارند. آن‌چه از آن تصور دارند و برایش خیال‌پروری‌های شورانگیز می‌کنند، آینده‌یی
در دنیایی رنگین‌کمانی با جلوه‌های شوق‌آمیز و بلورین و زلال است. اما دنیایی که
واقعیت‌ها بر آن سلطه‌گری می‌کنند، بسا دور از فضای رنگین‌کمانی و بکر معصومانه‌های
شوق‌آمیز است.
از سویی دیگر باید درک کرد که اگر بشری حتی در خردسالی توان تصور و ساختن
دنیایی رنگین‌کمانی و شوق‌آمیز را دارد، پس باید یقین کنیم که چنین تخیلی را می‌توان
بر عرصة وطن و جهان محقق نمود. و اگر نبوده است چنین، لابد که موانعی دست‌اندر کارِ
برهم زدن چنین انتظار و تصور و آرزویی بوده و هستند.
بیش از ۶۷ درصد کودکان دنیا به‌دلیل
جنگ و فقر و مهاجرت، کودکی نمی‌کنند. آن‌ها نمی‌دانند چه سرمایه‌های سرسام‌آوری در
این دنیا خرج جنگ و مرگ و تباهی زندگی و استثمار مادران و پدرانشان می‌شوند!
کودکان نمی‌دانند که بخش اندکی از این مخارج و هزینه‌ها می‌تواند کودکی‌های‌شان را
مهیا، جلوه‌بخش، شورانگیز و تضمین کند. یونیسف اعلام کرد برای بهبود زندگی، تحصیل،
رفاه، آسایش و پیشرفت کودکان، کافیست هزینة ۶ هفته از تسلیحات جهان صرف رسیدگی به
کودکان شود.
یک زخم باز، یک تعریف و تشریح آن
کودکان کار و کودکان خیابانی را باید زخمی باز و متورم بر پیکر دنیا و نیز
ننگی بر دامان استثمارکنندگان اقلیمی و بین‌المللی دانست. چنین واقعیتی تلخ که تا
کنون به ۱۲۲ میلیون کودک کار در جهان رسیده، موجب یافتن تعریفی برای آن شده است. سازمان
یونیسف در سال ۱۹۹۷ میلادی چنین تعریف کرد: «کودکان خیابانی به کودکانی اطلاق می‌شود
که در شهرهای بزرگ برای ادامة بقای خود مجبور به کار یا زندگی هستند».
تعریف کلی سازمان یونیسف را می‌توان این‌گونه باز و تشریح نمود: کودکان کار یا
کودکان خیابانی به آن دسته از فعالیت خردسالان و نوجوانان گفته می‌شود که آنان را
از ادامة تحصیل و آموزش، ورزش، تفریح و نیز از برخوردار شدن از شرایط مقدماتی و
اولیة رشد فردی و پیشرفت اجتماعی محروم می‌کند.
روز جهانی من، کودکی‌هایم و آینده‌ام کو؟
چنان‌چه می‌شد کودکی‌های غارت‌شدة بچه‌های ایران را گرد آورد، آنگاه می‌توان
عمارت‌هایی تا به فلک را پر از رؤیاهای شورانگیز آنان تصور نمود. شاید تنها با این
تمثیل بتوان حجم شگفت خیانت به کودکی‌های کودکان ایران را از جانب خمینی و وارثانش
شرح داد. این تشریح تلخ را آوار سنگین اعداد و ارقام تلنبار شده بر پیکر ایران‌زمین
گویا کرده‌اند. نگاه کنید:
ــ نزدیک به ۴۰۰ هزار کودک رانده شده به میدان مین در جنگ ضدمیهنی ۸ ساله توسط
کارگزاران نظام ولایت فقیه.
ــ ۳ تا ۷ میلیون کودکان کار در ایران بر اساس اعلام رسانه‌های حکومتی.
(خبرگزاری تسنیم / سایت شهرآرا نیوز، ۳۰ خرداد ۹۹)/ ۹۰۰ هزار کودک کار ثبت شده و رسمی. (خبرگزاری
حوزه، ۲۲ خرداد ۹۹)
ــ بیش از ۱۰ هزار کودک قربانی کرونا در ایران به‌دلیل اصرار و دستور بازگشایی
مدارس توسط دولت. (رسانه‌های حکومتی، مهر ۱۳۹۹)
ــ ۵۶۲ هزار کودک بازمانده از تحصیل به‌دلیل شیوع کرونا. (ایندیپندنت فارسی، ۱
مرداد ۹۹)
ــ بازماندن ۴۰ درصد دانش‌آموزان ایران از تحصیل به‌دلیل فقر و نبودن سیستم
اینترنت یکپارچة کشوری. (ایندیپندنت فارسی، ۱ مرداد ۹۹)
ــ «۴ تا ۵ درصد از کودکان کار و کودکان خیابانی در ایران به ایدز مبتلا هستند.
یک سوم این کودکان مبتلا، ۱۰ تا ۱۴ سال و دو سوم ۱۵ تا ۱۸ سال هستند. مصرف مواد
مخدر در بین کودکان خیابانی نشان می‌دهد که حدود ۵ درصد از پسران و یک درصد از
دختران دارای سابقه مصرف مواد هستند.» (سایت العربیه به نقل از وزارت بهداشت
ایران، ۱۷ ژوئن ۲۰۱۹)
ــ «بیسوادی، بازماندگی از تحصیل یا سوء تغذیه ، محرومیت از دوران شیرین کودکی
؛آلوده شدن کودکان به ویروس اچ آی وی، اعتیاد،
افسردگی، خودزنی، خودکشی، آزارهای جنسی، خشونت کنترل نشده و...همگی آسیب‌هایی
هستند که کودکان کار را تهدید می‌کند.»
(خبرگزاری حوزه، ۲۲ خرداد ۹۹)
یک افق روشن
هدف از نامگذاری «روز جهانی کودک»، یادآوری حقوق فردی و اجتماعی کودکان و
شناخت این حقوق از جانب والدین و بزرگ‌سالان است. هدف ترویج فرهنگ صلح و دوستی و برابری
و پیشرفت در ذهن کودکان و امیدوار نمودن آنان به آینده‌یی بهتر است. در این راستا
بسیاری از کشورهای آزاد جهان اقدام به تدریس منشور بین‌الملل حقوق بشر به‌عنوان یک
ترم درسی از سطح چهارم دبستان نموده‌اند.
گزارش یک اندیشة تاریک
در ایران آخوندزده شاهدیم که:
کودکان به‌دنیا نیامده را در رحم مادران‌شان تیرباران می‌کنند.
برای کودکان زباله‌گرد، شناسنامه رسمی و کارت شغلی صادر می‌کنند.
در راهرو ورودی دبستان، پرچم چندین کشور را پهن می‌کنند تا دانش‌آموزان از روی
این پرچم‌ها عبور کنند و ابراز نفرت نمایند. در مقابل دانش‌آموزان بر روی دیوارهای
مدرسه تصاویر جنگ‌های جمهوری اسلامی با کشورها و شعارهای مرگ بر... و تصاویر فرماندهان
سپاه پاسداران نقش بسته است.
در سال ۱۳۹۰ شاهد بودیم که از کودکان برای کشیدن چهارپایه از زیر پای اعدامیان
استفاده کردند.
در سال‌های متمادی شاهد بوده‌ایم که کودکان ایران را به تماشای صحنه‌های اعدام‌های
خیابانی برده‌اند.
در کتاب فارسی دبستان، نقاشی صحنة اعدام و نوشته‌های مربوط به آن را به‌عنوان
درس و مشق برای دانش‌آموزان تکلیف نموده‌اند.
روسری را به اجبار بر سر دختران خردسال پیش‌دبستانی و دبستانی می‌کنند.
عکس‌های دختران خردسال را از روی جلد کتاب درسی حذف می‌کنند. با این روش‌های
مادون تمدن بشری، فاصله و اندیشة جنسیتی و خشونت جنسی را میان کودکان ترویج می‌نمایند.
با پروژة خصوصی‌سازی آموزش و پرورش در نظام ولایت فقیه، درصد محرومیت کودکان
ایرانی از تحصیل، رشد مضاعف یافته و فاصلة طبقاتی و نگرش طبقاتی را بین دانش‌آموزان
شتاب بخشیده است.
مادر! پدر!من درد مشترکم
مشاهده می‌شود که اگر لیستی مشابه از رنج‌های مادران و پدران ایران‌زمین تهیه
شود، تفاوتی با آن‌چه که جمهوری اسلامی بر سر فرزندان و کودکان‌شان آورده، وجود
ندارد. این‌گونه است که رنج کودک ایرانی نسبت به محرومیت‌های مشابه در کشورهای
فقیر دنیا، بسا بیشتر است؛ چرا که یک آپارتاید سیاسی ــ مذهبی در پیشبرد تمامی این
محرومیت‌ها و رنج‌ها سلطه‌گری می‌کند. به همین دلیل هم سرمایه و دارایی ایران را
نه در خدمت آیندة کودکان ایران، که صرف حفظ نظامی طبقاتی‌ساز با کلان‌اشرافیت
تمامیت‌خواه می‌کند.
چنین مشابهت‌های تحمیل شده به اولیای کودکان ایران و فرزندان‌شان، سال‌های سال
است صدا و ندای نهفته در ضمیر کودکان ایران را طنین داده است که: مادر! پدر!من
درد مشترکم!
ایران در تکاپوی تبلور «روز جهانی کودک»
گرامی‌داشت واقعی «روز جهانی کودک» در ایران هم‌چون بسیاری گرامی‌داشت‌های مشابه
طی سال، جدای از گرامی‌داشت مبارزه برای آزادی، برابری، رفاه، ترقی و تمدن نیست.
چه باید کرد وقتی یک دیکتاتوری فقاهتی با خصلت ویژة ضدبشری و مادون تمدنش، ایران
را نه فقط زندان بزرگ‌سالان آزادی‌خواه که حصاری علیه کودکی‌های کودکان معصوم و
آرزومند نموده است.
از این رو برآوردن و تحقق هدف از «روز جهانی کودک» در ایران با نفی کامل مانع
اصلی ضد آیندة کودکان یعنی تمامیت نظام ولایت فقیه میسر خواهد بود. تاریخ ۴ دهة
گذشته و روند پیشرفت جنبش‌های اجتماعی در ایران گواهی داده‌اند که کودکان ایران از
زندان‌ها تا کارگاه‌ها و میدان‌های شهرها همراه با مادران و پدرانشان در نبرد
برای رسیدن به آزادی و نان و تحصیل و رفاه و آیندة بهتر بوده‌اند.
باشد که دنیای رنگین‌کمانی با جلوه‌های شوق‌آمیز و زلال کودکان بر عرصة وطن و
جهان جلوه‌گر شود و «روز جهانی کودک» تبلور عینیِ اهداف نهفته در عنوان آن باشد.
۱۶ مهر ۹۹
پستها
0 نظرات